Bereits im Jahr 2014 schrieb der Kreis Nordfriesland einen Wettbewerb aus: Gesucht wurden Texte und eine neue Interpretation des Liedes „Gölj – rüüdj – ween“, das oft als Hymne der Nordfriesen bezeichnet wird. Am 29. Mai 2015 beschloss der Kreistag das Lied in vier Sprachfassungen zur offiziellen Hymne des Kreises zu erklären.

Friesische Version (Bökingharder Mundart)

Göljn as e hamel di samereen,
göljn as dåt eekerfälj,
än göljn as dåt häär foon min Anemaleen,
wat san we duch rik heer foon gölj.

Rüüdj as e san än lååket sü swätj,
rüüdj san da kliiwere uk,
än rüüdj san da siike foon min latj brädj;
dåt as wälj for liiwde än luk.

Ween as dåt wååder bai dik än doom,
ween as e luft ouer üs,
än ween san da uugne foon min latj foom;
e trou as önj Fraschlönj tu hüs.

Joo, üüsen foone, di as sü smuk,
sü smuk as min Anemaleen;
än wansch ik en mansche trou, liiwde än luk,
sü flåg ik ma gölj, rüüdj än ween.

(Autor: Albrecht Johannsen)

 

Hochdeutsche Version

Golden im Sommer die Tage gehn,
golden im Herbst jedes Feld
und golden das Haar meiner Annemaleen,
voll Gold und voll Glück unsre Welt.

Rot ist die Sonne und lacht so schön,
rot blüht im Frühling der Klee
und rot sind die Wangen von Annemaleen,
vor Liebe, vor Freude, vor Weh.

Blau ist das Meer, so weit wir sehn,
und blaue Luft uns umgibt,
und blau sind die Augen von Annemaleen,
die unsere Heimat so liebt.

Siehst Du die Fahne Nordfrieslands wehn,
in gold, rot, blau hoch im Wind,
so wünsche ich Dir, dass wie Annemaleen
sie Glück, Liebe, Treue Dir bringt.

(Autor: Patrick Winter)


Plattdeutsche Version

Gold sehn wi avends an’t Himmelstelt,
Gold sehn wi ok op dat Feld.
Un Goldhoor hett mien leve Annemaleen.
Veel Gold is in Freesland to sehn.

Root is de Sünn un se lacht so sööt,
root is de Klee, wenn he blöht.
Un root sünd de Backen vun mien leve Bruut,
se süht jo vör Glück sach‘ so ut.

Blau is dat Water an Damm un Diek,
blau is de Luft, wo hen ik kiek,
Un blau sünd de Ogen vun mien smucke Deern.
Tosaamhol‘n, dat möögt wi hier geern.

Jo, unse Fahn, de is so schön,
so schön as mien Annemaleen.
Un wünsch ik een Tru, Leev un Glück, laat ik gau
de Fahn weih‘n in Gold, Root un Blau.

(Autorin: Marion Petersen)

 

Hochdänische Version

Gylden er himlen en sommerkvæld,
gult lyser agrene vidt,
så gyldne som håret på Anemaleen,
ja, tro mig, på guld er her rigt.

Se, solen rødmer og ler så mildt,
som kløvermarker i flor
og rød er kinden på min lille brud,
af lykke og elskov, jeg tror.

Her glimter havet bag digets vold,
genspejler himmelens blå,
og blåt dette blik fra min Anemaleen,
den lykke vil aldrig forgå.

Se på vort flag, så smukt det dog er,
smukt som min Anemaleen,
for troskab, for lykke og kærlighed
jeg flager med Gölj, Rüüdj og Ween.

(Autorin: Dagny Boysen-Geppert)